บทที่ 133 บทส่งท้าย แค่มีเธอก็เพียงพอแล้ว (70%)

“คุณ…ฉันหิว หาอะไรให้กินหน่อย”

พอเห็นเจ้าของห้องยังคงตีหน้านิ่งเธอก็ทำตาปริบๆ เว้าวอน จนเขาต้องยื่นหน้ามาหอมแก้มเร็วๆ หนึ่งที แล้วผละห่าง ยักคิ้วให้ จากนั้นก็อุ้มคนหน้าแดงไปยังในครัว

วินาทีถัดมาพงษ์สวัสดิ์ก็ก้มลงไปค้นของกินที่ซื้อยัดใส่ตู้เย็นมาให้คนท้องได้เลือก เพราะถามเธอแล้วว่าจะให้ทำอะไรให...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ